Gemileri yakmak: Geriye dönmesi olanaksız bir davranışta bulunmak….
Deyimin ortaya çıkış Rivayeti;
Ünlü Emevi komutanı Tarık bin Ziyad, komutasında ki binlerce kişiden oluşan ordusu ile birlikte Cebeli Tarık boğazından gemilerle İspanya’ya geçmiş. Tarık bin Ziyad ve askerleri karaya ayak bastıklarında, İspanya kralının yüz bin kişilik bir ordu hazırladığı ve saldırıya geçeceği dedikodusu ordu içinde yayılmaya başlamış. Tarık bin Ziyad , askerlerinin endişe ve korku duymaya başladığını fark eder. Bütün askerlerin yüksekçe bir tepeye çıkmasını emreder ve sahilde bıraktığı bir kaç askere ise gemilerin yakılmasını söyler. Gemilerin yakılması emredilen askerler bu emre şaşırıp kalmışlar. Emir büyük yerden olunca mecbur kalarak geldikleri gemileri ateşe vermişler.
Tarık bin Ziyad, şaşkınlık içinde bulunan askerleri ile birlikte bulunduğu tepeden gemilerin alev alev yanışını izlemiş. Durum karşısında ne yapacaklarını şaşıran askerlere dönüp, tarihe iz bırakan şu konuşmayı yapmış
“Gördüğünüz gibi artık geriye dönüşümüzün bir yolu yok. Gemileri yaktık…
Ya gelen İspanya ordusuyla savaşıp ilerleriz, yada ölürüz. Ona göre savaşın!”
Savaşmaktan başka çaresi kalmayan askerler, İspanya kralının ordusuyla çarpışıp galip gelirler. Böylece Endülüs Emevi devletinin temelleri atılmış olur.
Başka bir kaynakta buna benzer bir olayı Roma kralı Jül Sezar‘da yaşamış ve bu konuşmanın benzerini yapmıştır.
Güzel bir kıssa, gemileri yakmak deyiminin Tarık bin Ziyad’dan geldiği de doğru ama tarihsel açıdan gerçekliği olmayan bir durum. Tarih sitesi Serenti’deki yazıyı okumanızı öneririm.